Mój ojciec zastąpił moją matkę moim najlepszym przyjacielem – dałem mu posmakować jego własnego lekarstwa.

Kiedy Hannah zobaczyła swojego ojca na przyjęciu urodzinowym w towarzystwie swojej najbliższej przyjaciółki, wiedziała, że ​​musi pociągnąć go do odpowiedzialności.

Nie wiedział, że Hannah miała plan.

Ten plan wywróci wszystko do góry nogami po jej ukończeniu szkoły.

„Wszystkiego najlepszego z okazji urodzin, moja droga” – pozdrowił ją ojciec.

Jego słowa ledwo do niej dotarły.

Mimo balonów i transparentów w pokoju, coś wydawało się nie tak.

Niezręczność była wyczuwalna.

Zapytał: „Co się stało?”

Hannah nie mogła uwierzyć w to, co się działo.

Jej ojciec przyszedł na jej 25. urodziny w towarzystwie jej najlepszej przyjaciółki Jessiki.

„Co Jess ci robi?” – zapytała, otrząsając się z pierwszego szoku.

Zaśmiał się: „Co masz na myśli? Jesteśmy razem, jesteśmy zakochani!”

„Mówisz poważnie?” odpowiedziała Hannah z niedowierzaniem.

„Mama jest tuż obok i wszyscy na nas patrzą”.

Wzruszył obojętnie ramionami.

„I co z tego? To jej problem. Nie obchodzi mnie, co ona lub ktokolwiek inny czuje.

To moje życie i chcę się nim cieszyć.

Hannah spojrzała na matkę.

Stała w milczeniu, a łzy spływały jej po policzkach.

Kiedy jej matka odwróciła się i odeszła, nie mogąc znieść tego widoku, Hannah nie mogła już dłużej powstrzymywać się.

„Gdybym wiedziała, że ​​jesteś zdolny do czegoś takiego, nigdy bym cię nie zaprosiła!” – krzyknęła do ojca.

„A ty, Jess, jak mogłeś? Byłeś moim najlepszym przyjacielem.”

„Hannah, przykro mi, ale jeśli nie możesz tego zaakceptować, to twój problem” – odpowiedziała chłodno Jessica.

W szoku Hannah krzyknęła: „Odejdźcie! Po prostu odejdźcie, oboje!”

Ojciec skrzywił się i uśmiechnął z zadowoleniem.

„Hej, Hannah, przesadzasz.

Przecież twoja mama i ja nadal nie jesteśmy razem.

Właśnie wprowadziłam do naszego życia kogoś nowego.

„Nie, tato, nie przesadzam i nie chcę o tym rozmawiać.

Musisz iść. To jest dom mamy i świętujemy tutaj.

„Okej, pójdziemy” – odpowiedział i wyszedł z domu.

Kiedy Anna zobaczyła, że ​​jej ojciec odchodzi, wróciła do matki.

Przytuliła ją mocno.

„Przepraszam bardzo, mamo. Nie wiedziałam, że oni…”

„Wszystko w porządku, moja droga” – szepnęła jej matka.

“Dziękuję”.

Jednak Hannah nie mogła wyrzucić z głowy obrazów pełnych współczucia i zdziwienia twarzy gości.

Wszystkie oczy zwrócone były na jej matkę.

Nie podobało jej się, że postrzegali jej matkę jako bezbronną ofiarę.

W następnym tygodniu, kiedy Hannah i jej matka piły herbatę w przytulnym salonie, atmosfera pozostawała napięta.

Minął zaledwie tydzień od moich urodzin.

Hannah czuła, że ​​jej matka wciąż cierpi z powodu tego, co się wydarzyło.

Niedawny rozwód był jeszcze zbyt świeży.

Mimo wszystko jej matka tęskniła za ojcem.

„Mamo, naprawdę nie mogę się doczekać ukończenia szkoły w przyszłym miesiącu” – próbowała się pocieszyć Hannah.

„To dla mnie wielki kamień milowy”.

Jej matka się uśmiechnęła, w jej oczach widać było dumę.

„Och, Hannah, jestem z ciebie taki dumny.

„Tak ciężko pracowałeś na ten dzień.”

Po czym westchnęła i dodała: „Trudno było zobaczyć Jessicę z twoim ojcem.

Ona też będzie na uroczystości ukończenia szkoły, prawda?

Hannah delikatnie ścisnęła dłoń matki.

„Tak, to było straszne. Ale jesteś silniejsza od tego, mamo.

Zasługujesz na coś lepszego.

Oczy jej matki napełniły się łzami.

„Hannah, to jest takie trudne. Nie spodziewałam się tego po Jessice.

Była dla mnie jak córka, a teraz… to.

Hannah pocieszała matkę, ale w głębi duszy wiedziała, że ​​musi coś zrobić, żeby naprawić sytuację.

Miała plan, ale na razie zachowała go dla siebie.

W następny czwartek Hannah spotkała Toma, przyjazną i znajomą twarz z dzieciństwa, w małej kawiarni niedaleko uniwersytetu.

Tom, dawny kolega jej ojca, zawsze był dla niej miły i Hannah poczuła odrobinę nostalgii podczas ich rozmowy.

Po krótkiej wymianie uprzejmości podzieliła się z nim swoim planem i, ku jej uldze, zgodził się pomóc.

W miarę jak zbliżał się dzień ukończenia szkoły, Hannah czuła, że ​​jej podekscytowanie rośnie.

Wieczór miał być idealny – nie tylko dla niej, ale i dla jej matki.

Kiedy w końcu nadszedł ten wielki dzień, Hannah była gotowa.

Gdy dotarła na salę wręczania dyplomów, w powietrzu unosiło się uczucie ekscytacji.

Zauważyła, że ​​jej ojciec i Jessica pewnymi krokami wchodzą do holu.

Ale ta pewność wkrótce miała zniknąć.

Niedługo potem przyszła jej matka z Tomem.

Wyglądali jak idealna para i Hannah nie mogła powstrzymać uśmiechu.

Kiedy jej ojciec i Jessica ich zauważyli, ich wyraz twarzy zmienił się z zadowolonego na niedowierzający.

„Tom? Co tu robisz?” zapytał jej ojciec, wyraźnie zaskoczony.

„Wspieram moją drogą przyjaciółkę i jej córkę” – odpowiedział Tom, obejmując ramieniem matkę Hannah.

Jessica zaczęła się niepokoić, gdy zdała sobie sprawę, że sytuacja uległa zmianie.

„Mówiłeś, że to twój kolega” – szepnęła do ojca Hannah, który był wyraźnie zirytowany.

Plan Hanny zadziałał.

Przez cały wieczór jej matka i Tom śmiali się i tańczyli, wyglądając na szczęśliwszych niż kiedykolwiek.

Jej ojciec natomiast nie potrafił ukryć irytacji.

Uświadomił sobie wyraźnie, że stracił to, co najlepsze w jego życiu, zwłaszcza gdy odepchnął Jessicę, gdy ta poprosiła go do tańca.

Gdy wieczór dobiegł końca, Hannah przytuliła swoją mamę i była dumna z tego, jak wszystko się potoczyło.

„Zasługujesz na całe szczęście świata” – powiedziała z uśmiechem.

Jej matka opuściła pokój z Tomem, szczęśliwsza niż od dawna.

Hannah wiedziała, że ​​jej ojciec żałuje swojej decyzji, ale było już za późno.

Jej plan pokazania mu, że jej matka może być szczęśliwa bez niego, okazał się całkowitym zwycięstwem.

Na koniec sprawiedliwość zwyciężyła i Hannah nie mogła być szczęśliwsza.