Myślałam, że straciłam wszystko, kiedy przyłapałam mojego męża Briana z inną kobietą, a on wyrzucił mnie z domu.

Ale wtedy zadzwonił jego dziadek Richard i zaproponował plan, który wszystko zmienił i dał Brianowi nauczkę, której nigdy nie zapomniał.

Zawsze myślałem, że moje życie jest idealne.

Brian i ja byliśmy małżeństwem przez dziesięć lat.

Nie mieliśmy jeszcze dzieci, ale planowaliśmy to.

Mieliśmy piękny dom, udane kariery i bogate życie towarzyskie.

Jego rodzina była bogata, bardzo bogata.

To właśnie jego dziadek Richard stworzył rodzinną fortunę.

W zeszły poniedziałek wróciłam wcześniej z podróży służbowej, żeby zabrać Briana na romantyczną kolację.

Wszedłem cicho do domu i wyobraziłem sobie minę Briana, kiedy mnie zobaczy.

Słyszałem dźwięki na górze – dziwne dźwięki.

Moje serce zaczęło bić szybciej.

Poszedłem na górę i gdy otworzyłem drzwi sypialni, zobaczyłem Briana w łóżku z inną kobietą.

„Brian!” krzyknąłem. „Co tu się, do cholery, dzieje?”

Brian wyskoczył z łóżka i próbował się przykryć.

Kobieta chwyciła ubranie i wybiegła z pokoju.

Brian spojrzał na mnie z szokiem i wściekłością.

„Stacey, co ty tu robisz?” wyrzucił z siebie.

„Mieszkam tu! Co masz na myśli, co ja tu robię? Kim ona jest?”

„To nie to, co myślisz” – mruknął, ale jego oczy go zdradziły.

Nie mógł nawet spojrzeć mi w oczy.

„Nie tak myślę? Żartujesz sobie? Jesteś w naszym łóżku z inną kobietą!”

„Po prostu odejdź, Stacey” – powiedział chłodno.

„To mój dom. Wynoś się.”

„Twój dom? Brian, kupiliśmy go razem. Razem zbudowaliśmy nasze życie!”

„Nie, Stacey” – powiedział lodowatym głosem.

„Kupiłem ten dom. Moje pieniądze. Mój dom. A teraz odejdź.”

Nie mogłem uwierzyć w to, co słyszałem.

Miałem wrażenie, jakby grunt usunął mi się spod stóp.

Łzy spływały mi po twarzy, gdy pakowałam walizkę i wszystko, co mogłam znaleźć.

Nawet nie wiedziałem dokąd iść.

Znalazłam się w mieszkaniu mojej najlepszej przyjaciółki Karen.

Kiedy otworzyła drzwi i mnie zobaczyła, nie musiała zadawać pytań.

Ona mnie po prostu przytuliła.

„Stacey, wejdź. Opowiedz mi wszystko” – powiedziała cicho.

Usiedliśmy na jej kanapie, a ja opowiedziałem jej wszystko, szlochając.

Karen słuchała i trzymała mnie za rękę.

„Zostań tak długo, jak potrzebujesz” – powiedziała. „Zastanowimy się”.

W kolejnych dniach byłem na krawędzi.

Nie wiedziałem co robić ani dokąd iść.

Nie mogłam jeść, nie mogłam spać.

Właśnie pomyślałem o Brianie i tej kobiecie.

Jak on mógł mi to zrobić?

Jak mógł po prostu zmarnować dziesięć lat?

Karen próbowała pomóc.

Przyniosła mi jedzenie i próbowała mnie rozśmieszyć, ale nic nie pomogło.

Miałem wrażenie, że całe moje życie się rozpada.

Pewnej nocy, leżąc na kanapie Karen i wpatrując się w sufit, odebrałem telefon.

To był Richard, dziadek Briana.

Już miałem nie odpowiadać, ale ciekawość wzięła górę.

„Halo?” zapytałem, starając się zachować spokojny ton głosu.

„Stacey, tu Richard” – usłyszała jego głęboki, znajomy głos.

Słyszałem, co się stało. Czy możemy się spotkać?

Zawahałem się.

“Dlaczego chcesz się spotkać?”

“Proszę, spotkajmy się.

Nie mogę zaakceptować zachowania mojego wnuka i myślę, że mogę ci pomóc.

Jest coś ważnego, co musisz wiedzieć.

Zgodziłem się, nie wiedząc, co mnie czeka.

Następnego dnia spotkałem się z Richardem w jego ulubionej kawiarni.

Był już tam, siedział przy stoliku na zewnątrz z filiżanką kawy.

Gdy się zbliżyłem, podniósł wzrok, a jego wzrok był pełen troski.

„Stacey” – powiedział, wstając, żeby mnie przytulić. „Bardzo mi przykro z tego powodu”.

„Dziękuję, Richardzie” – powiedziałem, siadając. „Nie mogę uwierzyć, że to się dzieje.

Myślałam, że Brian i ja będziemy razem na zawsze, a tu nagle to.

Jestem załamany.

„Brian jest idiotą” – powiedział wprost.

„Nie rozumiem, co miał na myśli. Nie będę tolerować takiego zachowania.

Jesteś dla mnie rodziną, Stacy.

I chcę ci pomóc sobie z tym poradzić.

„Jak możesz mi pomóc?” zapytałem, wdzięczny, ale nie wiedząc, w jaki sposób Richard mógłby mi pomóc.

„Po pierwsze” – powiedział Richard – „Brian skłamał ci w sprawie domu.

Nigdy za to nie zapłacił.

Ten dom zawsze należał do mnie i pozwalałam mu tam mieszkać za darmo.

To tylko zwiększyło jego pewność siebie i arogancję.

Byłem oszołomiony.

„Więc wyrzucił mnie z domu, który nigdy do niego nie należał?”

„Dokładnie tak” – potwierdził Richard.

„Mam więc plan, jak wszystko naprawić”.

Słuchałem, jak Richard przedstawiał swój plan.

„Udawaj, że idziesz dalej” – powiedział.

„Będę udawał, że zgadzam się sfinansować naprawy, o które prosił Brian.

Poprosił mnie o pokrycie kosztów naprawy.

Zamiast tego przekonam go, żeby wziął większą pożyczkę, zapewniając go, że później pokryję całą kwotę.

„Dobrze” – powiedziałem powoli. „A potem?”

„Gdy remont się zakończy, ogłosimy, że dom jest teraz twój” – powiedział Richard z nutą satysfakcji w głosie.

„Brian będzie musiał spłacić pożyczkę i ponieść konsekwencje swoich czynów”.

Nie mogłem uwierzyć własnym uszom.

Brzmiało to niemal zbyt idealnie.

Ale ufałem Richardowi.

Nigdy mnie nie zawiódł.

Plan poszedł gładko.

Zacząłem udawać, że idę naprzód, rzuciłem się w wir pracy i odnowiłem kontakty ze starymi przyjaciółmi.

Tymczasem Richard doskonale odegrał swoją rolę, udając, że popiera plany renowacji Briana.

Brian był zachwycony.

On i jego kochanka rozpoczęli zakrojony na szeroką skalę remont, zupełnie nie zdając sobie sprawy z tego, co ich czeka.

Richard informował mnie na bieżąco o postępach.

To było surrealistyczne patrzeć na wszystko z zewnątrz, wiedząc, że ten dom — mój dom — wkrótce znów będzie mój.

W końcu nadszedł ten dzień.

Remont został ukończony, a dom wyglądał piękniej niż kiedykolwiek.

Richard umówił się z Brianem, jego kochanką i ze mną.

Brian wyglądał na zadowolonego, gdy prezentował efekty renowacji.

„Wspaniale, prawda?” powiedział Brian, przytulając swoją ukochaną.

“Nie dalibyśmy rady bez ciebie, dziadku!”

Richard odchrząknął.

„Właściwie, Brian, jest coś, co musisz wiedzieć.”

Uśmiech Briana zniknął.

“Co masz na myśli?”

„Teraz dom należy do Stacey” – powiedział spokojnie Richard.

„Wziąłeś pożyczkę i teraz jesteś za nią odpowiedzialny.

Nieruchomość została przepisana na nazwisko Stacey.

Twarz Briana zbladła.

„Co? To nie może być prawda!”

„To prawda” – powiedział Richard.

„Dokonałeś wyboru, mój chłopcze.

Teraz musisz żyć z konsekwencjami.

Stałam tam czując triumf i ulgę, ale także smutek, że moje małżeństwo się skończyło.

Przede wszystkim jednak czułem się silny.

Brian był w szoku i musiał zmierzyć się z finansową ruiną, w jakiej się znalazł.

Musiał sam uporać się ze spłatą ogromnej pożyczki, a pod wpływem presji jego związek z kochanką szybko się rozpadł.

Wróciłem do pięknie odnowionego domu.

Na początku dziwnie było wrócić do miejsca, z którym wiązało się tak wiele wspomnień, zarówno dobrych, jak i złych.

Ale wiedziałem, że mam szansę zacząć od nowa.

Odnowiłem kontakt ze starymi przyjaciółmi i znów skupiłem się na karierze.

Richard nadal mnie wspierał, służąc mi radą i swoją mądrością.

Jego plan nie tylko oddał mi dom, ale także dał mi siłę, abym na nowo odkryła siebie.

Brian z kolei dostał bolesną nauczkę.

Zmagał się z trudnościami finansowymi i rozpadem związku.

Musiał zastanowić się nad swoimi czynami i ich konsekwencjami.

Z czasem zacząłem znów czuć się sobą.

Silny, pewny siebie.

Rozpocząłem nowy rozdział w moim życiu i chociaż ból po zdradzie Briana nadal był silny, przyćmiło go poczucie sprawiedliwości i siły, które odnalazłem.

Pewnego wieczoru, stojąc w salonie mojego nowego domu, rozejrzałem się dookoła i podziwiałem piękny remont.

Był symbolem mojej odporności, dowodem nieoczekiwanego obrotu spraw, który zaplanował Richard.

Zrozumiałem, że nie straciłem wszystkiego – zacząłem wszystko od nowa.

Wiedziałam, że dzięki nieustającemu wsparciu Richarda uda mi się rozpocząć nowy rozdział w moim życiu.

Już nie definiowało mnie życie w małżeństwie z Brianem, ale moja siła i umiejętność pokonywania przeciwności losu.

A kiedy spojrzałam przez okno, poczułam wewnętrzny spokój, wiedząc, że jestem gotowa stawić czoła wszystkiemu, co miało nadejść.

Co byś zrobił?