Wyobraź sobie: wszystko idzie dobrze, aż nagle pojawia się ostry ból, a po nim dziwna wysypka. To nie alergia ani ukąszenie owada… ale powrót starego wroga: półpaśca . Co kryje się za tą wirusową chorobą? I jak jej uniknąć lub spokojnie sobie z nią poradzić? Zanurzmy się razem w tajemnice półpaśca.

Czym jest półpasiec? Uśpiony wirus, który może się ponownie uaktywnić
Półpasiec , zwany również półpaścem, jest wywoływany przez wirus ospy wietrznej i półpaśca, ten sam, który powoduje ospę wietrzną. Po zachorowaniu na ospę wietrzną wirus nigdy nie opuszcza organizmu. Po cichu zasiedla zwoje nerwowe, niczym cichy gość . Po latach, gdy układ odpornościowy jest osłabiony – z powodu wieku, stresu lub choroby – wirus może się „obudzić” i wywołać półpasiec: bolesną chorobę często zlokalizowaną w części tułowia lub twarzy, charakteryzującą się czerwonymi, wypełnionymi płynem pęcherzami.

Kto jest najbardziej narażony na zachorowanie na półpasiec?
Szacuje się, że około jedna na trzy osoby zachoruje na półpasiec w ciągu swojego życia. Jednak pewne sytuacje zwiększają ryzyko:

Osoby powyżej 50 roku życia , ponieważ wraz z wiekiem obniża się odporność organizmu.
Osoby z osłabionym układem odpornościowym , np. osoby chore na raka, poddawane chemioterapii, zakażone wirusem HIV lub po przeszczepie.
Osoby, które są silnie zestresowane , ponieważ przewlekły stres osłabia naturalne mechanizmy obronne.
Osoby, które niedawno doznały urazu fizycznego lub poważnej choroby . Krótko mówiąc, gdy tylko organizm wykazuje oznaki osłabienia, wirus może to wykorzystać, aby wyjść z cienia.
Jak rozpoznać objawy półpaśca?
Często zaczyna się od ogólnego złego samopoczucia: zmęczenia, lekkiej gorączki, dreszczy, bólu głowy… Następnie, bardziej szczegółowo:

Uczucie pieczenia lub mrowienia w określonym miejscu skóry, często po jednej stronie ciała.
Czerwona wysypka , która zmienia się w pęcherze .
Silny ból nerwów , czasami bardzo utrudniający codzienne życie .
Zwiększona wrażliwość na dotyk w dotkniętym obszarze. Po kilku dniach pęcherze pękają, wysychają i tworzą strup. Może to trwać od dwóch do czterech tygodni.
Półpasiec: coś więcej niż tylko pryszcz
Oprócz wysypki, półpasiec może pozostawić po sobie powikłania, z których najbardziej obawianym jest neuralgia postherpetyczna : przewlekły, uporczywy ból, utrzymujący się nawet po wygojeniu skóry. Inne, rzadsze powikłania obejmują problemy ze wzrokiem (jeśli choroba dotyczy oczu), paraliż twarzy lub, w rzadkich przypadkach, uszkodzenie mózgu.

Jak chronić się przed półpaścem?
Najlepszą profilaktyką pozostają szczepienia . We Francji szczepionka Shingrix , rekomendowana przez organy ochrony zdrowia, jest wskazana dla osób powyżej 65. roku życia, a od 18. roku życia dla osób z osłabionym układem odpornościowym. Ta nieżywa szczepionka, dobrze tolerowana, podawana jest w dwóch dawkach.

Jak leczy się półpasiec?
Nie ma leczenia, które całkowicie eliminuje wirusa, ale można złagodzić objawy i przyspieszyć gojenie:

Leki przeciwwirusowe przyjęte w ciągu pierwszych 72 godzin ograniczają czas trwania i nasilenie choroby:
Acyklowir
Walacyklowir
Famcyklowir
Środki przeciwbólowe. Paracetamol lub ibuprofen jako pierwsza pomoc. Jeśli ból jest silny, lekarz może przepisać bardziej specyficzne leczenie, takie jak kortykosteroidy.
Pielęgnacja miejscowa: Delikatnie oczyść zmieniony obszar, utrzymuj go w czystości i suchości. Unikaj obcisłej odzieży, która może powodować podrażnienia. Ważna rada: unikaj samoleczenia. Skonsultuj się z lekarzem przy pierwszych objawach.
Czy półpasiec jest zaraźliwy?
Nie bezpośrednio. Nie można „zarazić się półpaścem” od kogoś innego. Jednak osoba chora na półpasiec może przekazać wirusa ospy wietrznej osobie, która nigdy nie chorowała na ospę wietrzną lub nie była szczepiona. Wtedy zachoruje na ospę wietrzną. Dlatego ważne jest, aby:

Zakryj wysypkę ,
Unikaj kontaktu z osobami narażonymi na zakażenie (kobiety w ciąży, niemowlęta, osoby z osłabionym układem odpornościowym),
Regularnie myj ręce . Półpasiec to coś więcej niż tylko przelotna wysypka. To poważna reaktywacja wirusa, która może prowadzić do długotrwałego bólu. Na szczęście istnieją rozwiązania: profilaktyka za pomocą szczepionki, wczesne leczenie i odpowiednie środki zapobiegające przenoszeniu wirusa. Nie daj się zaskoczyć!